Virtueel autisme

Het aantal kinderen dat de diagnose autisme krijgt, is geëxplodeerd. In 1966 had naar schatting...

Het aantal kinderen dat de diagnose autisme krijgt, is geëxplodeerd. In 1966 had naar schatting 0,04% van de Nederlandse bevolking autisme en sindsdien steeg dit percentage van 0,25% in 1995 en 0,58% in 2001 naar 1,16% in 2006. Recente cijfers gaan uit van 1,9%. Deels komt dit door de toegenomen kennis over autisme, deels door de bredere criteria die worden gebruikt voor de diagnose autisme. Twee Franse kinderpsychiaters komen na grondig onderzoek met nog een andere verklaring.

Explosie

Volgens dr. Isabelle Terrasse en dr. Anne-Lise Ducanda brengen kinderen tussen de 0 en 4 jaar veel te veel tijd achter een beeldscherm door. Ze verboden jonge kinderen die in het ziekenhuis de diagnose autisme hadden gekregen om nog langer naar een tv, telefoon, tablet of laptop te kijken. Een maand later waren alle autistische klachten verdwenen. De psychiaters spreken dan ook van ‘virtueel autisme’, een vorm van autisme die verschilt van aangeboren varianten van autisme. Ze wijzen erop dat de explosie van het aantal mensen met autisme overeenkomt met de opkomst van de televisie en later de digitale revolutie. Voor alle duidelijkheid: de psychiaters gebruiken het begrip autisme hierbij vooral om het gebrek aan interactie met andere mensen te benadrukken en beweren dus niet dat aangeboren autisme een gevolg is van (te veel) digitaal gebruik.

Hersenontwikkeling

Bij virtueel autisme verdwijnen de autistische trekken binnen een maand als je je peuter of kleuter die gewend is om urenlang achter een beeldscherm te zetten bij alle beeldschermen vandaan haalt. Hoe zit dat? Volgens de psychiaters belemmert het urenlange gebruik van beeldschermen de hersenontwikkeling van jonge kinderen en zorgen ze ervoor dat ze geen normaal sociaal leven opbouwen. Kleine kinderen leren door dingen aan te raken en ontwikkelen hun spraakvermogen door gesprekjes met anderen. Licht en geluid van elektronische schermen houden hun aandacht vast, maar ontwikkelen hun hersenen niet. Schermen zijn zelfs zo aantrekkelijk dat kinderen eraan verslaafd kunnen raken. Daardoor raken ze geïsoleerd van menselijke interactie die noodzakelijk is voor de ontwikkeling van communicatievaardigheden. Nog erger: het licht en geluid kan zelfs pijnlijke emoties oproepen waar kinderen slecht mee om kunnen gaan. Deze gevoelens kunnen leiden tot agressief en boos gedrag.

 

Gedrag

Virtueel autistische kinderen:

• reageren niet op hun eigen naam

• spelen niet met anderen

• praten niet

• zeggen een vraag na, maar beantwoorden deze niet

• begrijpen simpele instructies niet

• accepteren geen ‘nee’ en gaan gillen, over de grond rollen, wegrennen, met dingen gooien

• worden uit frustratie agressief en bijten, slaan en/of krabbelen.

Remedie

Om dit tij te keren, adviseren de psychiaters om met je kind te spelen, te tekenen, te bewegen, kortom om alles te doen om te voorkomen dat hij of zij de hele dag naar een scherm tuurt. Ook als je kind ouder wordt, adviseren ze kritisch zijn of haar digitale gebruik te volgen. Overigens hebben niet alle digitale middelen alleen maar negatieve gevolgen en hoef je digitale middelden niet compleet te verbieden, als je kind er maar niet urenlang gebruik van maakt. Bijvoorbeeld digitale prentenboeken hebben zeker meerwaarde voor de (taal)ontwikkeling van peuters en kleuters. Hierover meer in een volgende blog. 

Meer weten?

http://www.welingelichtekringen.nl/gezond/715860/aantal-kinderen-met-autisme-explodeert-dit-is-waarschijnlijk-de-oorzaak.html  

digitaal autisme digitaal autisme