Op 15 juni 1978 ging Ad Vos aan de slag als onderwijzer van klas 5 op een Rotterdamse lagere school. Nu, 40 jaar later, is hij bestuurder van PIT kinderopvang & onderwijs. “Het is mijn taak om de omgeving te creëren waarin de ruim 400 professionals die bij PIT in dienst zijn met elkaar optimaal hun werk voor de kinderen van 0 tot 13 jaar kunnen doen.”
Met spelen, spelend leren, leren en lerend spelen wil PIT kinderen de beste ontwikkelkansen bieden. “De ontwikkeling van een kind begint bij de geboorte, of eigenlijk al daarvoor, maar daar ligt niet onze verantwoordelijkheid. Vanuit de gedachte ‘wat kunnen wij bijdragen aan de ontwikkeling van dit kind’ zijn wij op onze 18 kindcentra iedere dag bezig om het ontwikkelrecht van kinderen inhoud te geven. Mijn toekomstdroom daarbij is dat de overheid in wet- en regelgeving ons volgt in de samensmelting van opvang, onderwijs, ontspanning, ondersteuning en opvoeding. Als koploper hebben we veel pionierswerk verricht en daarbij de nodige hobbels moeten nemen. Niet de regelgeving, maar het kind is ons uitgangspunt. Het zou voor iedereen zoveel beter zijn als wij zonder belemmeringen van bijvoorbeeld twee ministeries en twee cao’s kunnen voorzien in de specifieke ontwikkelbehoefte van ieder kind, van baby tot puber, in iedere fase van zijn leven en op zijn eigen niveau.”
Eigen keuzes
Wat is - naast de integratie van de kleuterschool en de lagere school in basisschool en van de kinderopvang en het onderwijs in integrale kindcentra - de grootste verandering die Ad Vos de afgelopen 40 jaar heeft meegemaakt? “De wijze van financiering van het basisonderwijs in de vorm van een lump sum. Dat betekent dat we een grote mate van vrijheid hebben om ons eigen beleid vorm te geven. We kunnen zo onze eigen keuzes maken en daarvoor middelen inzetten. We zijn er zelf verantwoordelijk voor dat PIT financieel gezond is en blijft en worden dus aangesproken op onze professionaliteit. Ik hoop dat dat zo blijft en dat minder goed presterende organisaties, bestuurders en toezichthouders door de overheid worden aangepakt en niet als excuus worden gebruikt voor nog meer regels en controles. Bij alles wat ik doe, vraag ik me af wat de kinderen en hun ouders eraan hebben. Dat is de focus van mij en van alle andere PIT’ers.”
