Als ouder wil je je kind zo goed mogelijk klaarstomen voor de maatschappij. Dat betekent dat je je kind opvoedt als zelfstandig individu dat op eigen benen kan staan, dat zelfredzaam is. Een uitdagende en ingewikkelde taak voor jou als opvoeder.
Zelfredzaamheid is het vermogen van iemand om voor zichzelf te zorgen. Als je zelfredzaam bent, kun je je eigen problemen oplossen en zelfstandig door het leven gaan. Je weet jezelf te redden.
Als je baby ter wereld komt, is hij of zij natuurlijk nog erg hulpbehoevend en volledig afhankelijk van de zorg van jou en jullie omgeving. Naarmate de jaren vorderen, wordt er steeds meer zelfstandigheid van je kind verwacht. Zelf een flesje vasthouden, kruipen, lopen, zelf een boterham eten, zelf aankleden, zindelijk worden… Er worden heel wat stappen naar zelfstandigheid en zelfredzaamheid gezet in de eerste levensjaren van je kind.
Ook daarna maakt je kind in een relatief korte periode een grote ontwikkeling door. Dit leidt tot een grotere mate van zelfstandigheid. Denk maar eens aan het leren lezen, schrijven en rekenen. Dit betekent voor je kind zelf een boek kunnen lezen, briefjes schrijven en iets betalen in de winkel. De wereld wordt ook steeds groter als je kind bijvoorbeeld leert fietsen waardoor hij of zij zelf naar een vriendje of sporttraining kan gaan. Ook leert je kind keuzes te maken en te plannen en kan hij of zij door ervaringen een steeds groter verantwoordelijkheidsgevoel voor zichzelf opbouwen. Ieder kind wil zich van nature ontwikkelen. Als je je kind de ruimte en het vertrouwen geeft, grijpt hij of zij de kans om zelfstandig te zijn. Het tempo waarin zelfredzaam worden verloopt, is voor ieder kind verschillend, want ieder kind is uniek.
Volwassenen spelen een grote rol in het vergroten van de zelfredzaamheid en zelfstandigheid van kinderen. En is je kind eenmaal zelf volwassen, dan leert hij of zij nog steeds, door vallen en opstaan en door vaardigheden opnieuw te trainen. We zijn nooit te oud om te leren, van en met elkaar.
